- spodem
- низом* * *ни́зом
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
spodem
Смотреть что такое "spodem" в других словарях:
pod spodem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pod czymś, kimś, najniżej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pod spodem mieszka młode małżeństwo z dzieckiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Spaten — Spodem … Hochdeutsch - Plautdietsch Wörterbuch
spód — m IV, D. spodu, Ms. spodzie; lm M. spody 1. «dolna część czegoś, zwykle stanowiąca podstawę lub dno» Dębowy spód łodzi. Obuwie na sztucznych spodach. Położyć sweter na spodzie szafy. Robić spód do skrzynki. ◊ Na spodzie, u spodu; na (sam) spód… … Słownik języka polskiego
przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić … Słownik języka polskiego
bocian — m IV, DB. a, Ms. bociannie; lm M. y 1. «Ciconia ciconia, duży ptak przelotny, brodzący, z rodziny o tej samej nazwie, o białym upierzeniu, czarnych lotkach, długich czerwonych nogach i długim dziobie, gnieżdżący się w pobliżu osiedli ludzkich;… … Słownik języka polskiego
burzowy — «dotyczący burzy atmosferycznej; niosący, zwiastujący burzę» Okres burzowy. Dni burzowe. Pogoda burzowa. ∆ Chmura burzowa «ciemna chmura kłębiasta powodująca ulewne deszcze, często z gradem i wyładowaniami elektrycznymi» ∆ bud. Kanał burzowy… … Słownik języka polskiego
ceik — m III, DB. a, N. ceikkiem; lm M. i zool. «Vanessa c album, motyl dzienny z rodziny południc, o skrzydłach z wierzchu rudawych, mających pod spodem białą plamkę w kształcie litery C» … Słownik języka polskiego
jawor — m IV, D. u, Ms. jawororze; lm M. y 1. «Acer pseudoplatanus, gatunek klonu o kopulastej, rozłożystej koronie, gładkiej korze i liściach klapowych, z wierzchu ciemnozielonych, pod spodem sinawych, w Polsce występuje głównie w górach» Pewnie mnie… … Słownik języka polskiego
kowalik — m III, DB. a, N. kowalikkiem; lm M. i 1. lm DB. ów zdr. od kowal w zn. 1 Kowalik podkuwał konia. 2. zool. «Sitta europaea, ptak leśny z rzędu wróblowatych, o krótkim ogonie, długim dziobie, szaroniebieskim upierzeniu, spodem rudy, owadożerny, w… … Słownik języka polskiego
kukułka — ż III, CMs. kukułkałce; lm D. kukułkałek 1. «Cuculus canorus, ptak leśno parkowy, o upierzeniu popielatym, spodem białym w czarne pręgi, owadożerny; zamieszkuje półkulę północną, zimując w Afryce; chroniony; samica podrzuca jaja do gniazd ptaków… … Słownik języka polskiego
łochynia — ż I, DCMs. łochyniani; lm D. łochyniani bot. «Vaccinium uliginosum, gatunek borówki o liściach pod spodem sinozielonych, opadających na zimę, jagodach sinoczarnych, odurzających, używanych czasem na przetwory; rośnie na torfowiskach wysokich i w… … Słownik języka polskiego
